Śliska stairs

„(…) jak pokazałam zdjęcie rampy mojemu 20-letniemu synowi, który jeździ na wózku, to powiedział, że to niemożliwe, aby ktoś zdrowy na umyśle coś takiego zaprojektował…”,
takimi słowami Pani Janina Wiśniewska skomentowała zamieszczone w Internecie zdjęcia ponad 100-metrowej rampy zrealizowanej w Siedlcach.

W przypadku ośmiometrowego przewyższenia pomiędzy ul. Kalwaryjską i Zamoyskiego długość rampy wyniosłaby ponad 150 metrów. Rozwiązanie to wydaje co conajmniej niepoprawne. W przedstawionej koncepcji projektowej zaproponowana została winda, aby ułatwić komunikacje osobom z trudnościami w przemieszczaniu się.

Projekt zapewnia dostęp do czterech wejść bocznych otaczających go budynków, z których każde znajduje się na innej wysokości. Ważnym celem projektowym stało się znalezienie przestrzennego rozwiązania, które w tej niewielkiej przestrzeni w sposób spójny zrealizuje wyżej opisane dojścia oraz zawrze w sobie szyb windy w sposób, który mimo swoich rozmiarów nie zdominuje otoczenia.

Projekt proponuje usytuowanie dźwigu osobowego mniej więcej w centrum działki. Poprzez pochylenie dojścia do windy z jednej i drugiej strony jej bezwzględna wysokość zmalała. Dodatkowo formalne odcięcie jej na wysokości centralnego spocznika schodów zmniejsza jej wizualny gabaryt. Dzięki temu przestrzeń przejścia zyskuje proporcjonalną dla siebie dominantę, której front dodatkowo został wykończony żywą roślinnością.

Część projektowanego terenu została wykorzystana na stworzenie małego przedpola. W przyszłości mogłoby stać się ono przestrzenią do wykorzystania przez lokal usługowy w parterze budynku, który mógłby powstać w miejsce pawilonu na działce 341. Istniejący budynek nie harmonizuje ze skalą ani charakterem pierzei ulicy Kalwaryjskiej.